தமிழ்நாட்டில் வேளாண்மைப் பொறியியலின் தோற்றம் மற்றும் உருவாக்கம்

தோற்றம் மற்றும் உருவாக்கம்

தமிழ்நாட்டில் 1946 ஆம் ஆண்டு "அதிக உணவு உற்பத்தி திட்டத்தின்" கீழ் வேளாண்மைப் பொறியியல் பிரிவு உருவாக்கப்பட்டது. இரண்டாம் உலகப் போரின் போது இராணுவ அப்புறப்படுத்தல்களாகப் பெறப்பட்ட சில புல்டோசர்கள், பொருத்தமான கருவிகள் கொண்ட டிராக்டர்கள் மற்றும் ஆயில் என்ஜின்கள் விவசாயிகளின் நிலங்களை சமன் செய்யவும், முக்கியமாக மலை மற்றும் அடிவாரப் பகுதிகளில் பல்வேறு பண்ணை நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளவும் வாடகை அடிப்படையில் விவசாயிகளுக்கு வழங்கப்பட்டன. பஞ்ச நிவாரணத்தின் கீழ், 1949-50 முதல் மண் பாதுகாப்பு பணிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. 1958 ஆம் ஆண்டில், பம்பிங் மற்றும் ஆழ்துளை கிணறு பணிகள் தொழில்துறையிலிருந்து இந்த பிரிவுக்கு மாற்றப்பட்டன. 1960 வரை நில மேம்பாடு மற்றும் சிறு நீர்ப்பாசன இயந்திரங்களான, புல்டோசர்கள், டிராக்டர்கள், ரிக் வகை துளைப்பான் கருவிகள் மற்றும் பாறை வெடிக்கும் கருவிகள் விவசாயிகளின் நிலங்களை மேம்படுத்தவும், மலைப்பாங்கான மற்றும் அடிவார மலைப் பகுதிகளில் பாசன ஆதாரங்களை உருவாக்கவும் பணியமர்த்தப்பட்டன. கொடைக்கானல் , ஊட்டி மற்றும் ஏற்காடு ஆகிய இடங்களில் மண் பாதுகாப்புத் திட்டங்கள் தொடங்கப்பட்டு, படி மட்டங்கள் (Bench Terrace) அமைக்கும் பணிகள் முக்கியமாக மேற்கொள்ளப்பட்டன. 1965-1968 ஆம் ஆண்டில், நாராயணசாமி மற்றும் .சிஆர் சண்முகம் போன்ற பொறியாளர்கள் மூலம் தொழில்நுட்பத் தலையீடுகளுடன் சமவெளிகளில் சம உயர வரப்பு (contour bund) வேலைகளுடன் கூடிய மண் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் செயல்படுத்தப்பட்டன. காவிரி டெல்டா பகுதியான மன்னார்குடி அருகே உள்ள சித்தமல்லி கிராமத்தில் 1967ஆம் ஆண்டு நீர் மேலாண்மைத் திட்டங்கள் தொடங்கப்பட்டன.

1970

1970களில், 1000 ஏக்கர் நீர்ப்பிடிப்பு பகுதிகளில் மண் பாதுகாப்புத் திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டது. 1972 ஆம் ஆண்டில் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள் மேம்பாட்டுத் திட்டத்தின் மூலம், முன்னோடி அடிப்படையில் மலைப் பகுதிகளில் மண் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வதன் மூலம் சம உயர கற்சுவர்களைக் அமைக்கும் பணிகள் தொடங்கப்பட்டது, தவிர, பலத்த காற்றினால் பாழடைந்த நிலங்களை மீட்டெடுக்க திருச்செந்தூர் மற்றும் போடிநாயக்கனுரிலுள்ள தாலுகாக்களில் காற்றை சுத்தப்படுத்தும் திட்டம் என்ற புதுமையான திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டது. ஒரு கட்டத்தில், நிலையான விவசாய உற்பத்தியைப் பெற மிகவும் நுட்பமான திட்டமிடலும் மற்றும் சிறப்பு முயற்சிகளும் தேவைப்பட்டன. வேளாண்மைப் பொறியியல் செயல்பாடுகளுக்கு தேவையான வேகத்தை வழங்குவது விவசாய உற்பத்தியை அதிகரிக்க உதவும் என்று அப்போது கருதப்பட்டது. எனவே, வேளாண்மைத் துறையிலிருந்து வேளாண்மைப் பொறியியல் பிரிவு பிரிக்கப்பட்டு, அரசாணை எண்.118 (AE.III) வேளாண்மை துறை நாள்:21.1.81 மற்றும் கடிதம் எண்.103409/AE-I/81-1 நாள்:16.11.1981யின்படி ஜனவரி 1981 இல் புதிய “வேளாண்மைப் பொறியியல் துறை” எனும் தனித் துறையாக உருவாக்கப்பட்டது.

1980

1980களில், பாசனப் பகுதி மேம்பாட்டுத் திட்டம் ( வைகை (WRCP-I), காவிரி, LBP, PAP மற்றும் SRP போன்ற பெரிய நீர்ப்பிடிப்பு பகுதிகள்), நதி பள்ளத்தாக்கு திட்டம் (RVP), மலைப் பகுதி மேம்பாட்டுத் திட்டம் (HADP) போன்ற மத்திய நிதியுதவி திட்டங்கள் வறட்சியால் பாதிக்கப்படும் பகுதித் திட்டம் (DPAP), மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள் மேம்பாட்டுத் திட்டம் (WGDP) மற்றும் நுண்ணீர் பாசனத் திட்டம் தொடங்கப்பட்டது. பண்ணை இயந்திரங்கள் மற்றும் மண் பாதுகாப்பு முதல் நீர்ப்பிடிப்பு பகுதிகள் மேலாண்மை, நீர் மேலாண்மை மற்றும் விவசாயிகளை ஒருங்கிணைத்து சமூக பங்களிப்பு என பல பிரிவுகளில் வேளாண்மைப் பொறியியல் துறையில் பணிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டது.

1990

1990 களில் , வேளாண்மைப் பொறியியல் துறையால், WGDP, DPAP, IWDP மற்றும் NWDPRA ஆகியவற்றை செயல்படுத்துவதன் மூலம் பெரிய, துணை, சிறு மற்றும் குறு நீர்நிலைகளை நீர்ப்பிடிப்பு பகுதிகளாக நீர்நிலை அணுகுமுறையில் மண் மற்றும் நீர் பாதுகாப்பு பணிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. JVVT மற்றும் EAS திட்டங்களின் மூலம் மழைநீர் சேகரிப்பு கட்டமைப்புகள், நீர்ப்பாசன கட்டமைப்புகளை புதுப்பித்தல் மற்றும் கோவில் குளங்கள் புதுப்பித்தல் ஆகியவற்றுடன் கிராமப்புற மேம்பாடு மற்றும் வேலைவாய்ப்பை உருவாக்கும் பணிகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டன. DANIDA மூலம் வெளி உதவித் திட்டங்கள் மூலம், விருதுநகர் , திருநெல்வேலி மற்றும் தூத்துக்குடி மாவட்டங்களில் காற்றினால் ஏற்படும் மண் அரிப்பைக் கட்டுப்படுத்த காற்று தடுப்பு அரண் (shelter belt) அமைத்து விரிவான நீர்நிலை மேம்பாட்டுத் திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டன .

2000

2000 ஆம் ஆண்டில், விவசாயிகளுக்கு மானியத்தின் கீழ் பண்ணை இயந்திரங்களை விநியோகித்தல் (மேக்ரோ மேனேஜ்மென்ட் மோட்), காரம் மற்றும் உப்பு மண்ணை மீட்டெடுத்தல், பழைய மற்றும் திறனற்ற பம்ப் செட்டுகளை மாற்றுதல், CGWB நிதிஉதவி மூலம் செயற்கை நீரேற்ற கட்டமைப்புகள், மழை நீர் சேகரிப்பின் கீழ் மண் பாதுகாப்பு பணிகள் மற்றும் வழிவு மழைநீர் மேலாண்மை திட்டம், நபார்டு -RIDF உதவியுடன் நீர்நிலை மேம்பாட்டுப் பணிகள், நிலத்தடி நீரை செயற்கையாக நீரேற்ற செய்தல் ஆகியவை தொடங்கப்பட்டு அவை திறம்பட செயல்படுத்தப்பட்டு, பண்ணை உற்பத்தித் திறனை அதிகரித்ததால் விவசாய சமூகம் அதிக பலன்களைப் பெற்றனர்.

2005 ஆம் ஆண்டில், "ஒரு சொட்டு தண்ணீருக்கு அதிக வருமானம்" எனும் கொள்கையோடு எட்டு துறைகளின் செயல்பாடுகளின் ஒருங்கிணைப்புடன் தமிழ்நாட்டில் TN IAMWARM திட்டம் தொடங்கப்பட்டது. வேளாண்மைப் பொறியியல் துறையானது நுண்ணீர் பாசனம், பண்ணைக் குட்டைகளுடன் மீன் வளர்ப்பு, மழை நீர் சேகரிப்பு கட்டமைப்புகள், WUA களுக்கு பண்ணை இயந்திரங்களை விநியோகம் செய்தல் மற்றும் IEC பணிகள் போன்றவற்றை செயல்படுத்துவதில் முக்கியப் பங்காற்றியது. 2007 இல், தேசிய வேளாண்மை மேம்பாட்டுத் திட்டம் (NADP) GOI இன் உதவியுடன் தொடங்கப்பட்டது. பண்ணை இயந்திரங்கள் விவசாயிகளுக்கு மானியத்துடன் கூடிய விநியோகம், பண்ணை இயந்திரங்கள் மற்றும் கருவிகள் பற்றிய பயிற்சி மற்றும் செயல்விளக்கம், பண்ணை இயந்திரங்களை இயக்குதல் மற்றும் பராமரித்தல் குறித்து கிராமப்புற இளைஞர்களுக்கு பயிற்சி, விவசாயிகள் குழுவிற்கு பண்ணை இயந்திரங்கள் விநியோகம் போன்ற பணிகள் NADP கீழ் செயல்படுத்தப்பட்டன.

2010

பல்வேறு சிறப்பான திட்டங்களை சீரான முறையில் கீழ்கண்டவாறு வேளாண்மை பொறியியல் துறை 2010 முதல் செயல்படுத்தி வருகிறது.

1. வேளாண்மை பொறியியல் துறையின் இயந்திரங்களை வாடகைக்கு வழங்குதல்

2. வேளாண் இயந்திரமயமாக்குதல்

3. வேளாண் நிலை பொருட்களை மதிப்பு கூட்டுதல்

4. சூரிய சக்தி மூலம் வேளாண்மை

5. மண்ணில் வள பாதுகாப்பு

6. நீர் மேலாண்மை கட்டமைப்புகளை வலுப்படுத்துதல்